Bandeiras de conveniencia

Canadá, bandeira de conveniencia para a minería salvaxe

A empresa que pretende explotar o ouro de Corcoesto, é unha empresa canadense, igual que moitas outras do territorio español ou doutros países. É isto unha casualidade?

Se vemos as explotacións de ouro no mundo, observamos que detrás dun elevado número delas encontramos unha empresa canadense. Poderíase dicir que Canadá é unha potencia mineira a nivel mundial, non polas súas reservas naturais de ouro, senón polo elevado número de empresas dese país que se adican á súa extracción.

Ademais, o 60% das empresas mineiras do noso planeta están inscritas na bolsa de valores de Toronto, onde se levan a cabo o 80% das transaccións do sector.

Por que ocorre iso?

Á lexislación extremadamente permisiva coa que conta Canadá en canto á actividade mineira no seu propio territorio, temos que engadir a ausencia dunha normativa clara á hora de abordar as desfeitas producidas polas empresas mineiras transnacionais en terceiros países.

Poderíase dicir, pois, que Canadá é unha especie de “bandeira de conveniencia” para o sector mineiro. A xurisdición canadense é unha bicoca para este sector, ao contar alí co apoio tanto político e legal como financeiro para esta actividade.

Galiza, co goberno actualmente no poder, está resultando tamén outra bicoca para as industrias extractivas. Con leis como a da minería (herdada do franquismo) ou a de política industrial de Galiza (pouco menos que feita a medida para o sector); e cuns gobernantes que parecen ter esquecido que o territorio é unha propiedade do pobo que teñen o deber de xestionar, e non unha propiedade privada coa que especular para obter beneficios a curto prazo, a nosa Comunidade estase a converter nun auténtico paraíso para as empresas mineiras.

Por se iso fose pouco, aínda lles pagamos para que nos veñan roubar: outórganse xenerosas subvencións, cos cartos de todo o pobo, a unha industria que de utilidade pública só ten a consideración que como tal lle dá a nosa Administración; subvenciónanse incluso as labores de investigación, con fondos destinados a “entidades sen ánimo de lucro”, facendo alarde dun particular sentido do humor ao incluír a minería nesa categoría.

Se damos unha volta polo DOG vemos que unha importante parte do noso territorio está convertido en cuadrícula mineira, ben sexa para exploración, ben para explotación. Corcoesto, Santa Comba, Terra de Montes, a Terra Chá, Triacastela, Ribeiras do Miño...

Non deixemos que convertan Galiza nun inmenso deserto de residuos mineiros!